Temnaya nochʹ, tolʹko puly svystyat po stepy, Tolʹko veter hudyt v provodakh, tusklo zvezdy mertsayut. V temnuyu nochʹ ty, lyubymaya, znayu, ne spyshʹ, Y u det·skoy̆ krovatky tay̆kom ty slezu utyraeshʹ. Kak ya lyublyu hlubynu tvoykh laskovykh hlaz, Kak ya khochu k nym pryzhatʹsya sey̆chas hubamy! Temnaya nochʹ razdelyaet, lyubymaya, nas, Y trevozhnaya, chernaya stepʹ prolehla mezhdu namy. Veryu v tebya, v dorohuyu podruhu moyu. Éta vera ot puly menya temnoy̆ nochʹyu khranyla . . . Radostno mne, ya spokoen v smertelʹnom boyu, Znayu, vstretyshʹ s lyubovʹyu menya, chto b so mnoy̆ ny sluchylosʹ. Smert ne strashna, s ney̆ ne raz my vstrechalysʹ v stepy. Vot y sey̆chas nado mnoyu ona kruzhyt·sya. Ty menya zhdeshʹ y u det·skoy̆ krovatky ne spyshʹ. Y poétomu znayu: so mnoy̆ nycheho ne sluchyt·sya!sluchyt·sya!
Temnaya nochʹ, tolʹko puly svystyat po stepy, Tolʹko veter hudyt v provodakh, tusklo zvezdy mertsayut. V temnuyu nochʹ ty, lyubymaya, znayu, ne spyshʹ, Y u det·skoy̆ krovatky tay̆kom ty slezu utyraeshʹ. Kak ya lyublyu hlubynu tvoykh laskovykh hlaz, Kak ya khochu k nym pryzhatʹsya sey̆chas hubamy! Temnaya nochʹ razdelyaet, lyubymaya, nas, Y trevozhnaya, chernaya stepʹ prolehla mezhdu namy. Veryu v tebya, v dorohuyu podruhu moyu. Éta vera ot puly menya temnoy̆ nochʹyu khranyla . . . Radostno mne, ya spokoen v smertelʹnom boyu, Znayu, vstretyshʹ s lyubovʹyu menya, chto b so mnoy̆ ny sluchylosʹ. Smert ne strashna, s ney̆ ne raz my vstrechalysʹ v stepy. Vot y sey̆chas nado mnoyu ona kruzhyt·sya. Ty menya zhdeshʹ y u det·skoy̆ krovatky ne spyshʹ. Y poétomu znayu: so mnoy̆ nycheho ne sluchyt·sya!sluchyt·sya!
ResponderEliminar